Aston Martin Cygnet
 Aston Martin Cygnet | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Geneva Motor Show 2011 |
| Okres produkcji |
2011–2013[1] |
| Miejsce produkcji | |
| Następca |
brak |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
3-drzwiowy hatchback |
| Silniki |
1.3 VVT-I 98KM |
| Skrzynia biegów | |
| Napęd |
FWD (front wheel drive) |
| Długość |
3078 mm |
| Szerokość |
1680 mm |
| Wysokość |
1500 mm |
| Rozstaw osi |
2000 mm |
| Masa własna |
988 kg[3] |
| Zbiornik paliwa |
32 l |
| Liczba miejsc |
4 |
| Bagażnik |
238/395 l[3] |
| Ładowność |
282 kg[3] |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
Aston Martin Cygnet – samochód osobowy klasy aut najmniejszych produkowany przez brytyjską markę Aston Martin w latach 2011–2013.
Historia i opis modelu
[edytuj | edytuj kod]
Pojazd zbudowano na bazie Toyoty iQ[4]. Opracowany został w celu spełnienia nowo ustanowionych regulacji Unii Europejskiej w zakresie emisji dwutlenku węgla. Zobowiązywały one producentów samochodów, by określony odsetek produkowanych przez nich samochodów spełniał określony limit jego emisji. Aston Martin jako producent samochodów sportowych nie miał w swojej ofercie modeli spełniających wymagane parametry. Przepisy pozwalały producentom małoseryjnym na traktowanie ich produkcji łącznie w ramach koncernu, do którego należeli – Aston Martin jako niezależny producent nie miał takiej możliwości, w przeciwieństwie do niektórych konkurentów, jak np. Bentley, należący do Volskwagena[5].
Samochód w porównaniu do bazowej Toyoty iQ charakteryzował się bardziej sportową stylizacją. W wyposażeniu seryjnym auta znajdowały się m.in. bi-halogenowe reflektory, światła tylne w technologii LED, tylny spojler oraz dyfuzor, podgrzewane, elektrycznie regulowane i składane lusterka, czujniki deszczu i zmierzchu, przednie światła przeciwmgielne, spryskiwacze reflektorów, czujniki parkowania, poduszki powietrzne, ABS, EBA, EBD, Vehicle Stability Control.
Opcjonalnie pojazd wyposażyć można było w: podręczną apteczkę, wykończenie wnętrza w tonacji ciemnego chromu, listwy progowe Cygnet, pakiet obniżający zawieszenie, chromowane lusterka, panel słoneczny do ładowania akumulatora, pakiet dla palących, Bluetooth, pokrowce na samochód.
Cena wersji bazowej w Wielkiej Brytanii wynosiła 32 tys. funtów, niemal trzykrotnie więcej niż Toyoty iQ. Aston Martin planował sprzedaż na poziomie 4000 egzemplarzy rocznie, jednak model spotkał się ze znikomym zainteresowaniem. W rezultacie jego produkcja zakończona została po dwóch latach[6]. Łącznie w Unii Europejskiej sprzedanych zostało około 600 sztuk[7], z czego niecałe 150 w Wielkiej Brytanii[6].
Wersje specjalne
[edytuj | edytuj kod]- Black
- White
Osiągi[8]
[edytuj | edytuj kod]- Pojemność silnika: 1,33 l VVT-i
- Moc maksymalna: 72 kW (97 KM) przy 6000 obr./min
- Maksymalny moment obrotowy: 125 Nm przy 4400 obr./min
- Prędkość maksymalna: 170 km/h
- Przyspieszenie od 0 do 100 km/h: 11,7 s
- Średnie zużycie paliwa: 5,1 l/100 km
- Emisja CO2: 118 g/km
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Piotr Ślusarczyk: Aston Martin zaprzestał produkcji modelu Cygnet?. autokult.pl, 2013-09-27. [dostęp 2013-09-27].
- ↑ M. Grygier: Aston Martin Cygnet - kontrowersyjna produkcja rusza pełną parą!. v10.pl, 2010-10-11. [dostęp 2013-07-07].
- ↑ a b c 2011 Aston Martin Cygnet full range specs. [dostęp 2016-11-12]. (ang.).
- ↑ Tygodnik Motor, nr 1, 4 stycznia 2010
- ↑ Cygnet 'key to Aston's future'. Autocar, 2010-06-11. [dostęp 2023-11-10]. (ang.).
- ↑ a b Lee Boyce: Ugly duckling: Aston Martin pulls its £32k Cygnet city car after selling fewer than 150 in two years - here's ten more pricey flops. This is Money, 2013-10-10. [dostęp 2023-11-10]. (ang.).
- ↑ Aston Martin Cygnet Sales Figures. Good Car Bad Car. [dostęp 2023-11-10]. (ang.).
- ↑ Polska strona internetowa modelu Aston Martin Cygnet. [dostęp 2013-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-24)].